Zapraszam do zapoznania się z uzasadnieniem wyroku z dnia 4 października 2017 r. w głośnej medialnie sprawie, w której Sąd zasądził na rzecz reprezentowanych przeze mnie klientów kwotę 2,1 mln uznając kredyt indeksowany do CHF za nieważny z uwagi na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego (Sąd Okręgowy w Warszawie, wyrok z dnia 4 października, XXIV C 1094/14).

uzasadnienie wyroku SO w Warszawie z dnia 04.10.2017 XXIV C 1094/14

Jak wynika z treści uzasadnienia wyroku, Sąd Okręgowy nie ze wszystkimi argumentami strony powodowej się zgodził. Zgodził się jednak z zarzutem najważniejszym – skutkującym uznaniem umowy za nieważną ex tunc – naruszeniem przez pracowników zasad współżycia społecznego wskutek przedstawiania nierzetelnych informacji o korzyściach i ryzykach związanych z umową. To prawdopodobnie jedno z pierwszych orzeczeń, jeżeli nie pierwsze, w którym podstawą korzystnego rozstrzygnięcia dla kredytobiorców były zastrzeżenia co do rzetelności w przekazywaniu informacji przez bank.

Poniżej ciekawsze fragmenty wspomnianego uzasadnienia:

Analiza uzasadnienia prowadzi do wniosku, iż wyrok ten raczej nie ma charakteru uniwersalnego i argumentacja w nim przedstawiona nie będzie miała automatycznego zastosowania do każdego kredytu indeksowanego lub denominowanego. Wyrok ten jednak pokazuje, iż możliwe jest podjęcie przez konsumentów nowych kierunków badania sprawy tj. oceny sposobu postępowania pracowników banków przed i w trakcie zawierania umowy i rzetelności przekazywanych informacji. Stan faktyczny wyłoniony w niniejszej sprawie pokazuje, iż nie każde stwierdzenie zapisane przez bank w dokumencie miało odzwierciedlenie

w rzeczywistości (jak zauważył Sąd – pomimo wpisania w dokumencie, iż klientom przedstawiono ofertę kredytu hipotecznego w złotówkach, takiej oferty nie przedstawiono). Analiza rzetelności informacji powinna podlegać indywidualnej ocenie gdyż klienci tego samego banku mogli być przez różnych „doradców finansowych” traktowani w różny sposób.

Wyrok nie jest jeszcze prawomocny, pokazuje jednak, iż sposób przedstawiania pewnej argumentacji przeciwko kredytom tzw. walutowym, nieco odmiennej od dotychczasowej, skupiającej się nie na konkretnych postanowieniach umowy a na ogólnym poczuciu rzetelności i uczciwości, może znaleźć uznanie w oczach sędziów.