W swojej pracy wyznaję zasadę, iż nie ma takiej nieuczciwości, która zasługiwałaby na zapomnienie. Zasada ta znajduje szczególne uzasadnienie w relacjach z instytucjami finansowymi, które w ostatnich latach nadszarpnęły zaufania swoich klientów, wyzyskując ich słabszą pozycje kontraktową oraz wiedzę i doprowadzając ich do strat finansowych. Kierując się tą wartością dążę do ochrony interesów swoich klientów przed bezpodstawnymi roszczeniami oraz w dochodzeniu poniesionych przez nich szkód będących następstwem nieuczciwego zachowania kontrahenta.

Sądy powszechne w sporach przeciwko instytucjom finansowym coraz częściej dostrzegają i odwołują się do podstawowych kryteriów uczciwości i rzetelności. Dzięki wykazaniu na Sali rozpraw mechanizmów manipulacji i nieetycznych działań udało w wielu prowadzonych sprawach odzyskać dla klientów milionowe kwoty, bezzasadnie pobrane przez banki.

Tytułem przykładu warto wskazać na jeden z pierwszych w Polsce prawomocnych wyroków uznających umowę kredytu indeksowanego za bezwzględnie nieważną tj. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2019 r. I ACa 7/18 (rozpoznającego apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie w głośnej medialnie sprawie z dnia 4 października 2017 r. XXIV C 1094/14), zapadły jeszcze przed falą, którą przyniósł wyrok TSUE z października 2019 r., na mocy którego klienci odzyskali fizycznie wraz z odsetkami blisko 3 mln zł. Sąd I Instancji zawarł wywód, który można odnieść do spraw innych klientów:

<<(…) Nie ulega przy tym wątpliwości, że pozwana jako bank jest instytucją zaufania publicznego. W związku z powyższym w stosunkach z klientami powinna działać w granicach dobrze pojętego nie tylko interesu własnego, ale także z uwzględnieniem interesu klienta. Bez poinformowania powodów jako klientów o skutkach zawarcia umowy, w tym zwłaszcza bez rzetelnej informacji o jej kosztach powodowie, niebędący profesjonalistami w dziedzinie finansów i bankowości, nie mieli możliwości dokonania właściwej analizy ryzyka jakie związane było z umową i dokonania właściwego, świadomego wyboru produktu bankowego (…) >>”

Bank nie wniósł od wyroku skargi kasacyjnej, co oznacza, iż orzeczenie w sprawie I ACa 7/18 jest ostateczne i nie zostanie już uchylone przez Sąd Najwyższy i mam nadzieję na stałe wpisze się w historię walki z nieuczciwością instytucji finansowych.

– adwokat Dariusz Wółkiewicz